zaterdag 15 juli 2017

BIBI DUMON TAK



Ik geen fan van BDT. Zoals ik haar uit een paar boekjes heb leren kennen, blijft ze de mens boven het dier stellen, en vindt ze exploitatie van het dier ten bate van de mens o.k.
Schrijven over dieren om er een boterham mee te verdienen, dat is het m.i. wel.

In ‘Bionieuws’, vakblad van biologen, las ik een wat kinderachtig verweer van haar tegen een korte bespreking van haar nieuwste publicatie: 'Het heel grote vogelboek'.
Ik geef toe: die is niet mals. Sommige afbeeldingen zijn verwarrend (torenvalk ipv sperwer; parelhoen ipv waterral). Vooral storend zijn de dialogen die BDT als stijlfiguur aangaat met enkele historische figuren (19de eeuw). Ik denk niet dat de doelgroep - kinderen van 9 t/m 13 jaar – daarop zit te wachten. 

Daar staat tegenover dat de uitvoering bijzonder fraai is. Het formaat is maar liefst 37 x 27 cm! De afbeeldingen van 30 inheemse vogelsoorten zijn ook heel mooi. Maar dan weer helemaal BDT, in ieder geval voor mij, is dat ze bij elke soort vermeldt of die eetbaar is! De houtsnip: “net zo lekker als een patrijs”.
Ik moet daar tegenover wel vermelden dat ze bijzonder kwaad is over het vergiftigen en afschieten van zeearenden: een in Friesland en een in Zeeland.

----

Bibi Dumon Tak, Het heel grote vogelboek. Lannoo/KB (2017)

1 opmerking:

  1. Doet me denken aan de Vogelbescherming met haar misleidende naam: heeft ook totaal geen moeite met (plezier)jacht.

    BeantwoordenVerwijderen